3. ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΜΗ ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ


Όπως μπορείτε να φανταστείτε λίγα είναι εκείνα που μπορώ να πω πάνω σ’ αυτό το θέμα γιατί αφορά ένα από τα μεγαλύτερα και κυριότερα μυστήρια της μύησης. Αναφέρεται και έχει σχέση με το πνευματικό ανάστημα των πλανητικών Λόγων, εκείνων των μεγάλων Όντων μέσα στα Οποία ζει και κινείται και υπάρχει κάθε μορφή ζωής και κάθε πλανήτης. Αφορά το σημείο της εξέλιξής τους, τους στόχους Τους και τους αντικειμενικούς σκοπούς Τους πάνω στην κοσμική Ατραπό και με τη μύηση για την οποία – μέσα στην δική Τους ασύγκριτη και ασύλληπτη ζωή - προετοιμάζονται.



Βασικά θα μπορούσε να λεχθεί ότι ένας πλανήτης θεωρείται "ιερός" όταν η πνευματική Ζωή που του δίνει μορφή έχει πάρει τις πέντε από τις μείζονες κοσμικές μυήσεις και ότι ένας "μη ιερός" πλανήτης είναι εκείνος που ο πλανητικός του Λόγος δεν έχει πάρει αυτές τις μυήσεις. Αυτός είναι ένας ανεπαρκής ορισμός και μπορεί να κατανοηθεί μόνο αν έχετε κατά νου ότι μύηση είναι μια διαδικασία ανάπτυξης περιεκτικότητας.
Εσωτερική Αστρολογία, σ. 503



Μια κατανόηση της διάκρισης ανάμεσα σε έναν ιερό και έναν μη ιερό πλανήτη θα προκύψει αν μπορείτε να αντιληφθείτε ότι υπάρχει μια παράλληλη αντιστοιχία ανάμεσα στη συνείδηση του μυημένου (μέχρι την τρίτη μύηση) και τη συνείδηση του Λόγου ενός μη ιερού πλανήτη. Ψυχή και σώμα, συνείδηση και μορφή, αναμιγνύονται και λαμβάνει χώρα μια οριστική συγχώνευση....Ο Λόγος ενός ιερού πλανήτη έχει προωθήσει το έργο περισσότερο και απασχολείται με το έργο της σύνθεσης της ανώτερης θείας όψης, εκείνης της Μονάδας, της όψης θέληση, σε μια μονάδα συνειδητής ανταπόκρισης και δραστηριότητας....

Τα αποτελέσματα των επιδράσεων ενός ιερού και ενός μη ιερού πλανήτη είναι μεταξύ τους πολύ διαφορετικά, γιατί ο μη ιερός θα επηρεάζει κυρίως τη ζωή στους τρεις κόσμους, ενώ ο ιερός πλανήτης θα βοηθάει στη διαδικασία με την οποία επέρχεται συγχώνευση ψυχής και σώματος, συνείδησης και μορφής. Θα προκαλεί επίσης την αφύπνιση της ενόρασης (της πνευματικής ψυχής) που είναι η κατώτερη όψη της Μονάδας.
Εσωτερική Αστρολογία, σ. 505-506



Η ενόραση (όπως την καταλαβαίνει ο φιλόσοφος) είναι η ικανότητα να φθάνουμε στη γνώση πέρα από τις αιτιώδεις ή λογικές διαδικασίες, μέσα από τη δραστηριότητα κάποιας ενδογενούς αίσθησης. Μπαίνει σε δράση όταν πλέον οι δυνατότητες του κατώτερου νου έχουν χρησιμοποιηθεί, εξερευνηθεί και εξαντληθεί. Τότε και μόνο τότε αρχίζει να λειτουργεί η πραγματική ενόραση. Είναι...η ικανότητα να σκέφτεστε σε επίπεδο του όλου και να αγγίζετε τον κόσμο των αιτίων.
Εσωτερική Αστρολογία, σ. 516



Οι ιεροί πλανήτες όπως ξέρετε είναι επτά:
1. Ήφαιστος  
2. Ερμής 
3. Αφροδίτη 
4. Δίας 
5. Κρόνος 
 6. Ποσειδών  
7. Ουρανός
                                                               
Οι μη ιεροί πλανήτες είναι μόνο πέντε:

1. Άρης 
2. Η Γη 
3. Πλούτων 
4. Η Σελήνη, που καλύπτει έναν  κρυμμένο πλανήτη
5. Ο Ήλιος που καλύπτει έναν πλανήτη.


Εσωτερική Αστρολογία, σ. 506-507




    (Τα αναφερόμενα βιβλία είναι της Αλίκη Μπέιλη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου